رد شدن به محتوای اصلی

بزرگمهر و ارد بزرگ

تاریخ بشر پر است از انسانهای هوشمند و اهل فکر و تدبیر ، اما تنها عده معدودی از آنها نامشان و گفتارشان برای آیندگان باقی می ماند . در طول تاریخ باشکوه ایران هزاران هزار اندیشمند و متفکر بروز و ظهور یافته اند اما تنها امروز به پند های کوتاه دو نفر بر می خوریم بزرگمهر و ارد بزرگ .
نقل قول هاو جملات کوتاه و مختصر ، هوداران بسیاری در سرتاسر گیتی دارد . هزاران جمله کوتاه به زبانهای گوناگون ترجمه شده و مردم حاصل تجربیات بشری را اینگونه کسب می کنند سخنان ارد بزرگ و بزرگمهر حاصل و چکیده فرهنگ آریایی مردم کشورمان ایران است که امروز مورد استقبال جهانیان قرار گرفته است .
البته ایران ما آموزگاران بسیاری در عرصه شعر داشته است که پندها گفته اند بزرگترین شان حکیم فردوسی است سعدی ، خیام ، مولوی و ... نیز بوده اند همه آنها درد آموزش و انتقال تجربه را داشته اند .
اما مشخصه پند ها و سخنان حکیمانه ، اختصار و اعجاز در کلام است . این خلاصه گی شهد و عصار واژه ها را به نمایش می گذارد در این واژه های طلایی می توان فلسفه ، روانشناسی ، جامعه شناسی و ... را دید .
امروز از سخنان حکیمانه ارد بزرگ ، بزرگمهر ، فریدریش نیچه ، جبران خلیل جبران ، فردوسی ، نادر شاه افشار ، گوته ، بودا ، کنفوسیوس ، ناپلئون بناپارت و ... بیشترین استقبال عمومی را به همراه داشته است .


نکته جالب : در مورد بزرگمهر و ارد بزرگ چند نکته قابل توجه وجود دارد . دو ستون سخنان پند آموز ایران هر دو از شمال خراسان هستند بزرگمهر و ارد بزرگ ریشه در شهرهای باستانی مرو و شیروان دارند ، هر دو در نام خویش کلمه بزرگ را دارند و بین مهر و ارد شباهت جالبی وجود دارد هر دو ریشه پهلوی دارند و سه حرفی هستند. آیا این همه شباهت و نزدیکی اتفاقی است ؟


برچسب‌ها:

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

ارد بزرگ میگوید: آنکه میگوید همه چیز خوب است و بدی وجود ندارد، با کسی که همه چیز را اهریمنی میپندارد تفاوتی ندارد.

ارد بزرگ میگوید: آنکه میگوید همه چیز خوب است و بدی وجود ندارد، با کسی که همه چیز را اهریمنی میپندارد تفاوتی ندارد. برآیند چنین افکار سخیفی به چاه نیستی درافتادن است. تنها کسانی خوبی را خوب میبینند که بدی و اهریمن را باور داشته باشند و از آن پرهیز کنند در برابر تفسیر ایرانیان از هستی که به آمیختگی نیک و بد باور دارند، دو تفسیر دیگر نیز از هستی وجود دارد که دو روی یک سکه اند. سکه ای با نام "صلح مسیحی" که در یکسو باور دارد همه چیز خوب است، اما در سوی دیگر میپندارد «همه چیز خطاست». باورمندان مسیحیت به اندازه ای که اخلاق را باور دارند، زندگی را محکوم میکنند، چرا که اخلاقیات مسیحی در جایی فراتر از زمین [آسمان؛ ملکوت خدا] قرار گرفته است، عیسی فرمود: [مردان خدا هیچگاه زن نمیگیرند] همچنین فرمود: [مال سزار را به سزار دهید، مال خدا را به خدا]. ازین رو بهترین گونه ی زیستن از دید دینباوران مسیحی راهبه گری و پرهیز از هرگونه بهره گیری مادی از گیتی است و همه کوشش مسیحیان در فرا رفتن از کششهای زمینی است. آنها تنها، خدا و ملکوتش را خیر مطلق میبینند. «اما هنگامی که حس حقیقت جویی که مسیحیت آ...
ارسال یک نظر
بیشتر بخوانيد

Bakhshesh

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) فرگرد * فرگرد گذشت و بخشش* کتاب بعد سوم آرمان نامه "ارد بزرگ" به قلم "استاد فرزانه شیدا" ● بعُد سوم آرمان نامه اُرد بزرگ● ● فرگرد گذشت و بخشش ● ¤ «مسخ »¤ نه غار کهف نه خواب قرون چه میبینم ؟ به چشم هم زدنی روزگار برگشته است به قول پیر سمرقند همه زمانه دگر گشته است چگونه پخنه خاک که ذره ذره آب و هوا و خورشیدش چو قطره قطره خون در وجود من جاری است چنین به دیده من ناشناس می اید ؟ میان اینهمه مردم میان اینهمه چشم رها به غربت مطلق رها به حیرت محض یکی به قصه خود آشنا نمی بینم کسی نگاهم را چون پیشتر نمی خواند کسی زبانم را چون پیشتر نمی داند ز یکدیگر همه بیگانه وار می گذریم به یکدیگر همه بیگانه وار می نگریم همه زمانه دگر گشته است من آنچه از دیوار به یاد می آرم صف صفای صنوبرهاست بلوغ شعله ور سرخ سبز نسترن است شکفته در نفس تازه سپیده دمان درست گویی جانی به صد هزار دهان نگاه در نگه آفتاب می خندد نه برج آهن و سیمان نه اوج آجر و سنگ که راه بر گذر آفتاب می بندد من آنچه از لبخند به خاطرم ماندهاست شکو...
ارسال یک نظر
بیشتر بخوانيد

Tavanaee 2

مسلم است کههیچکاه فردنادان وبی خردی قادرنیست برمشکلات خویش فائق آمده,ودانائی لازم رابکار گیردتابه حل مشکل خویش پرداخته وموفق شود,وتوانائی های اونیز به همان نسبت محدودتراست و به همان تجربه های ساده وپیش و پاافتاده ای متکی خواهد بودکه,ازدرطول زندگی خوداززندگی داشته است.بااین روزگار فعلی,اماچگونه میشود درسادگی ونادانی وبی خردی زندگی کردوهمواره,امیدوار بودکه همه چیز بروقف مرادآدمی باشدچراکه,این تنها تخیل شیرینی ست که خودرابه,آن دلخوش کرده وبه,امید فردا,امروزخودرادوباره ودوباره,چون دیگرروزهاازدست میدهم. _●_ در معبر زمین و زمان از :« محمد معلم » _●_ و آفتاب خزان در سبوی باده فروش مرا ندا در داد بیا باز گردد اما من نشسته بودم در انتظار سبز بهار نشسته بودم در کوچه باغ خاطر خویش نشسته بودم در معبر زمین و زمان نشسته بودم در زیر شاخساری خشک که روزگاری برگش ستاره ها بودند نشسته بودم واینک نشسته ام هر چند که آفتاب خزان در سبوی باده فروش مرا به نام صدا می زند " بیا برگرد" مهر 1344 _●_از :« محمد معلم » _●_ ماگاه,شایدفرصت بازگشتن ودوباره "آزمودن"راداشته باش...
ارسال یک نظر
بیشتر بخوانيد