رد شدن به محتوای اصلی

Famous Quotes By Orod the Great about life


نظم مهمترین مشخصه دستگاه عظیم گیتی است، آدمهای بزرگ منظم ترین انسان ها بوده اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

نظم همان چیزی است که آدمهای حقیر و ناتوان همواره از آن گریزان بوده اند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
تصاویری از بنیانگذار فلسفه اُرُدیسم Orodthegreat_Japan_5_


ورزش ابزاری برای بهروزی است، نه جام شوکرانی برای نیستی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

ورزش، توان و نیروی از دست رفته ما را، باز آفرینی می کند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

ورزشکار مهربان و نیکخو، نگار مردم است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بسیاری از ورزش های قهرمانی، با خرد و اندیشه همراه نیست. ورزش برای تندرستی است و زیاده روی در آن، تباهی در پی دارد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

زیبایی نوروز در سادگی آن است، آن را پیچیده و پرتجمل برگزار نکنیم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

جشن و بزم نوروز با تار و پود زمین آمیخته، چرا که آغازگر دوباره ی بیداری، دگرگونی و زایش است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

با جشن ها، بویژه نوروز هر سال، دوباره زاده می شویم. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خوشبخت کسی است، که در برابر درون خویش، شرمنده نباشد. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بخت همچون مرغی در گوش ما می خواند و ما را به سویی می کشاند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

زندگی رنج و درد نیست، هدیه ای است برای شاد بودن. مادر گیتی جام زهر بر دهان کودک خویش نمی گذارد، او می پروراند برای بهروزی و خوشبختی. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

یکی از بزرگترین خوشبختی ها، کار بیشتر برای مردم است. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خوشبختی در سرزمین نامهربانان، کیمیاست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بسیاری از رویدادهای تلخ زندگی، پیک خوشبختی هستند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خوشبخت آدمیست، که پیمانه زندگی اش، همواره لبریز از شادیست. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

خوشبختی را، در کاشانه غم پرستان، جست و جو مکن. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

غمگین مباشید، چرا که خوشبختی، می تواند از درون تلخ ترین روزهای زندگی شما زاده شود. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی

بدبخت کسی است، که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند. فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی
برچسب‌ها:

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

ارد بزرگ میگوید: آنکه میگوید همه چیز خوب است و بدی وجود ندارد، با کسی که همه چیز را اهریمنی میپندارد تفاوتی ندارد.

ارد بزرگ میگوید: آنکه میگوید همه چیز خوب است و بدی وجود ندارد، با کسی که همه چیز را اهریمنی میپندارد تفاوتی ندارد. برآیند چنین افکار سخیفی به چاه نیستی درافتادن است. تنها کسانی خوبی را خوب میبینند که بدی و اهریمن را باور داشته باشند و از آن پرهیز کنند در برابر تفسیر ایرانیان از هستی که به آمیختگی نیک و بد باور دارند، دو تفسیر دیگر نیز از هستی وجود دارد که دو روی یک سکه اند. سکه ای با نام "صلح مسیحی" که در یکسو باور دارد همه چیز خوب است، اما در سوی دیگر میپندارد «همه چیز خطاست». باورمندان مسیحیت به اندازه ای که اخلاق را باور دارند، زندگی را محکوم میکنند، چرا که اخلاقیات مسیحی در جایی فراتر از زمین [آسمان؛ ملکوت خدا] قرار گرفته است، عیسی فرمود: [مردان خدا هیچگاه زن نمیگیرند] همچنین فرمود: [مال سزار را به سزار دهید، مال خدا را به خدا]. ازین رو بهترین گونه ی زیستن از دید دینباوران مسیحی راهبه گری و پرهیز از هرگونه بهره گیری مادی از گیتی است و همه کوشش مسیحیان در فرا رفتن از کششهای زمینی است. آنها تنها، خدا و ملکوتش را خیر مطلق میبینند. «اما هنگامی که حس حقیقت جویی که مسیحیت آ...
ارسال یک نظر
بیشتر بخوانيد

Bakhshesh

بعُد سوم (آرمان نامه ارد بزرگ) فرگرد * فرگرد گذشت و بخشش* کتاب بعد سوم آرمان نامه "ارد بزرگ" به قلم "استاد فرزانه شیدا" ● بعُد سوم آرمان نامه اُرد بزرگ● ● فرگرد گذشت و بخشش ● ¤ «مسخ »¤ نه غار کهف نه خواب قرون چه میبینم ؟ به چشم هم زدنی روزگار برگشته است به قول پیر سمرقند همه زمانه دگر گشته است چگونه پخنه خاک که ذره ذره آب و هوا و خورشیدش چو قطره قطره خون در وجود من جاری است چنین به دیده من ناشناس می اید ؟ میان اینهمه مردم میان اینهمه چشم رها به غربت مطلق رها به حیرت محض یکی به قصه خود آشنا نمی بینم کسی نگاهم را چون پیشتر نمی خواند کسی زبانم را چون پیشتر نمی داند ز یکدیگر همه بیگانه وار می گذریم به یکدیگر همه بیگانه وار می نگریم همه زمانه دگر گشته است من آنچه از دیوار به یاد می آرم صف صفای صنوبرهاست بلوغ شعله ور سرخ سبز نسترن است شکفته در نفس تازه سپیده دمان درست گویی جانی به صد هزار دهان نگاه در نگه آفتاب می خندد نه برج آهن و سیمان نه اوج آجر و سنگ که راه بر گذر آفتاب می بندد من آنچه از لبخند به خاطرم ماندهاست شکو...
ارسال یک نظر
بیشتر بخوانيد

Tavanaee 2

مسلم است کههیچکاه فردنادان وبی خردی قادرنیست برمشکلات خویش فائق آمده,ودانائی لازم رابکار گیردتابه حل مشکل خویش پرداخته وموفق شود,وتوانائی های اونیز به همان نسبت محدودتراست و به همان تجربه های ساده وپیش و پاافتاده ای متکی خواهد بودکه,ازدرطول زندگی خوداززندگی داشته است.بااین روزگار فعلی,اماچگونه میشود درسادگی ونادانی وبی خردی زندگی کردوهمواره,امیدوار بودکه همه چیز بروقف مرادآدمی باشدچراکه,این تنها تخیل شیرینی ست که خودرابه,آن دلخوش کرده وبه,امید فردا,امروزخودرادوباره ودوباره,چون دیگرروزهاازدست میدهم. _●_ در معبر زمین و زمان از :« محمد معلم » _●_ و آفتاب خزان در سبوی باده فروش مرا ندا در داد بیا باز گردد اما من نشسته بودم در انتظار سبز بهار نشسته بودم در کوچه باغ خاطر خویش نشسته بودم در معبر زمین و زمان نشسته بودم در زیر شاخساری خشک که روزگاری برگش ستاره ها بودند نشسته بودم واینک نشسته ام هر چند که آفتاب خزان در سبوی باده فروش مرا به نام صدا می زند " بیا برگرد" مهر 1344 _●_از :« محمد معلم » _●_ ماگاه,شایدفرصت بازگشتن ودوباره "آزمودن"راداشته باش...
ارسال یک نظر
بیشتر بخوانيد